1. بلای انسان از زبان است. (بحار الانوار، ج78، ص89)
2. زبان درّنده است، اگر رها شود عافیت را می درد. (غرر الحکم: 1219)
3. عاقل و خردمند کسی است که باطل را واگذارد. (بحار الانوار، ج78، ص89)
4. شرافتمند کسی است که با ناتوان انصاف ورزد، و سعادتمند کسی است که از وعده (عذاب) بترسد. (دستور معالم الحکم: 100 و 101)
5. نادان بی تجربه کسی است که به عمر اعتماد کند. (دستور معالم الحکم: 101)
همه احادیث فوق به نقل از کتاب «مروارید درخشان» می باشد.
*صلوات*
@Range_Khodayi
rangekhodayi.blog.ir
امیرالمومنین علی(علیه السلام) میفرماید: روزی با فاطمه(سلام الله علیها) محضر پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) رسیدیم، پس ایشان را در حالی که سخت می گریست یافتیم.
من عرض کردم: پدر و مادرم فدایت یا رسول اللَّه! چه باعث شده که شما این چنین گریه می کنید؟
در پاسخم فرمود: ای علی! شبی که مرا به آسمان بردند (یعنی معراج) زنانی از امّتم را در عذابی شدید، نگریستم و آن وضع برای من سخت گران آمد. گریه ام از جهت عذاب سخت آنان است که به چشم خویش وضعشان را دیدم (شرح واقعه بدین قرار است):
زنی را به مویش در دوزخ، معلّق، آویخته بودند که مغز سر او می جوشید؛
زن دیگری را دیدم که به زبانش در جهنّم آویزان بود و آتش در حلقوم او می ریختند؛
زن دیگری را مشاهده کردم که او را به پستان هایش آویخته بودند؛(بقیه را در ادامه مطلب بخوانید...)
