امام محمد باقر سلام الله علیه میفرمایند:
خداوند ۳ چیز را در ۳ چیز پنهان کرده است:
☘خشنودی اش را در اطاعتش پنهان کرده، پس هیچ طاعتی را کوچک مشمار که شاید خشنودیش در آن باشد؛
☘و ناخشنودی اش را در نافرمانی از خود پنهان کرده، پس هیچ نافرمانی ایرا کوچک مشمار که شاید ناخشنودیش در آن باشد؛
☘و اولیایش را در خلقش پنهان کرده، پس هیچ کس راکوچک مشمار که شاید ولیّ خدا باشد.(بحارالانوار، ج۷۸، ص۱۸۸)
@Range_Khodayi
امام علی «ع»: اگر آسمان و زمین درهای خود را به روی بنده ای ببندند و او تقوا پیشه کند، خداوند دری از میان آن دو برای او خواهد گشود.
امیرالمومنین علی(علیه السلام) میفرماید: روزی با فاطمه(سلام الله علیها) محضر پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) رسیدیم، پس ایشان را در حالی که سخت می گریست یافتیم.
من عرض کردم: پدر و مادرم فدایت یا رسول اللَّه! چه باعث شده که شما این چنین گریه می کنید؟
در پاسخم فرمود: ای علی! شبی که مرا به آسمان بردند (یعنی معراج) زنانی از امّتم را در عذابی شدید، نگریستم و آن وضع برای من سخت گران آمد. گریه ام از جهت عذاب سخت آنان است که به چشم خویش وضعشان را دیدم (شرح واقعه بدین قرار است):
زنی را به مویش در دوزخ، معلّق، آویخته بودند که مغز سر او می جوشید؛
زن دیگری را دیدم که به زبانش در جهنّم آویزان بود و آتش در حلقوم او می ریختند؛
زن دیگری را مشاهده کردم که او را به پستان هایش آویخته بودند؛(بقیه را در ادامه مطلب بخوانید...)
دوست عزیز، خیلی از مشکلات ما در زندگی، از ندونستن قدر و جایگاه و ارزش پدر و مادرامون به وجود میاد. لطفا حداقل چند دقیقه از عمرتو، برای شنیدن این فایل صوتی هزینه کن؛ مطمئن باش ضرر نمی کنی.
حضرت علی سلام الله علیه میفرمایند: چقدر فاصله بین 2 عمل و کردار بسیار است:
عملی که رنجش میگذرد ولی پاداش آن می ماند،
و عملی که لذت بخش است ولی زیان و کیفر آن باقی می ماند.
(نهج البلاغه، حکمت 117)
بروید به درگاه خداى خودتان ناله کنید. فکر کنید تا گناهان به یادتان بیاید. به کسى نگویید؛ اقرار به گناه پیش دیگران گناه است، ولى در دل خودتان گناهانتان را در نظر بگیرید. (خودتان که مىدانید. خودتان قاضى و مؤاخذ وجود خودتان باشید.)
بعد این گناهان را ببرید پیش ذات پروردگار، تقصیرهاى خودتان را بگویید، ناله کنید، تضرّع کنید، طلب مغفرت کنید، طلب شستشو کنید.
خدا شما را مىآمرزد، روح شما را پاک و پاکیزه مىکند، به دل شما صفا عنایت مىکند، لطف خودش را شامل حال شما مىکند و از آن پس یک لذتى، یک حالتى در شما ایجاد مىشود که شیرینى عبادت را در ذائقه خودتان احساس مىکنید، گناهان و لذات گناهان در نظر شما کوچک مىشود، دیگر رغبت نمىکنید که بروید فلان فیلم شهوانى را ببینید، رغبت نمىکنید که به ناموس مردم نگاه کنید، رغبت نمىکنید که غیبت کنید، دروغ بگویید یا به مردم تهمت بزنید؛ مىبینید اصلًا همه رغبتتان به کارهاى پاک و خوب است.(کتاب «آزادی معنوی» شهید مطهری)
عکس: برگرفته از سایت emdadaks.ir